ΑΡΠΑΓΗ ΣΤΟ ΦΩΣ

Ἡ θαυμαστή αὐτή κατήχηση παρουσιάζει ἰδιαίτερο βιογραφικό ἐνδιαφέρον, γιατί σέ αὐτήν ὁ θεόπτης ὅσιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος ἀναφέρεται στήν ἀρχή τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι πορείας του ὑπό τήν φωτισμένη καθοδήγηση τοῦ Γέροντά του, Συμεών τοῦ Εὐλαβοῦς, καί μάλιστα στήν πρώτη θαυμαστή ἔλλαμψη τοῦ Ἀκτίστου Φωτός, πού ἀξιώθηκε νά δεῖ σέ ἡλικία εἴκοσι μόλις ἐτῶν. Ὁ λόγος αὐτός εἶναι ψυχωφελέστατος καί γιά μοναχούς καί γιά κοσμικούς, ὅπως ὁ ἴδιος ὑπογραμμίζει.

… Κάποια νύχτα λοιπόν, πού ἔλεγε τό «ὁ Θεός ἰλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ», μέ τόν νοῦ μᾶλλον παρά μέ τά χείλη, ἄστραψε ξαφνικά πλούσια θεία ἔλλαμψη ἀπό ψηλά καί γέμισε ὅλο τόν τόπο. Ὁ νέος δέν καταλάβαινε, ἄν βρισκόταν πιά μέσα σέ σπίτι καί κάτω ἀπό στέγη· φῶς μόνο ἔβλεπε παντοῦ καί δέν αἰσθανόταν κἄν, ἄν πατοῦσε στή γῆ, ἀλλ' οὔτε φοβόταν μήπως πέσει. Δέν σκεπτόταν καθόλου τόν κόσμο οὔτε τοῦ ἄγγιζε τόν λογισμό τίποτε ἀπ' ὅσα πειράζουν τούς ἀνθρώπους πού φοροῦν σάρκα. Ἦταν ὅλος μέσα σ' ἕνα φῶς ἄϋλο καί νόμιζε πώς ἔγινε κι ὁ ἴδιος φῶς ...